Paula, residente in De Hoef
Dag Paula, hoe gaat het met jou?
Kom binnen! Heb je deze foto’s al gezien van mijn familie? Wil je graag een zak snoepjes voor beneden aan het onthaal?
Nee bedankt, ik ben op dieet (lacht). Ik kom jou een paar vragen stellen over jouw dagelijks leven hier. Is dat oké?
Dat is prima, ik moet alleen opletten dat ik niet teveel vertel want ik praat nogal graag.
Dat typeert je inderdaad. Waarom heb je gekozen voor deze residentie?
Ik ben opgegroeid in Hulshout. Veel mensen kennen me hier en mijn kinderen en kleinkinderen wonen ook in deze buurt. Het is heel gemakkelijk dat iedereen dichtbij woont. Als ik iets nodig heb dan moet ik maar bellen en dan staan ze hier meteen. Ze springen ook geregeld binnen en dat vind ik fijn.
Wat vind je het mooiste aan de residentie?
Je kan niet mooier wonen. Ik heb hier zicht op de kerk van Hulshout. Aangezien ik hier opgegroeid ben, betekent dit veel voor mij. Mijn flat is ook mooi hé. We zitten hier aan de tafel waar vroeger al mijn kleinkinderen aan zaten toen ze binnensprongen. Ik vind het fijn dat ik hier mijn eigen meubels kan meebrengen en ook dat ik hier een mooi terras heb, dat maakt het allemaal toch wel wat uniek.
“Omringd zijn door goede mensen, is het waardevolste dat er is.”
Fijn dat je ons uniek noemt. Wat maakt dat je hier zo over denkt?
Ik vind het personeel hier erg behulpzaam. Ik woon hier heel graag en hier beneden zit er een kapster. Eigenlijk heb ik hier alles bij de hand. Als het buiten koud is moet ik voor niets naar buiten. Verder heb ik mijn flat ingericht zoals ik zelf wil. Je ziet dat hier hé… Er staan hier heel veel foto’s van mijn familie. Mijn man was directeur in het Damiaan in Aarschot. Mijn kinderen werken nu ook in deze school. Wat ik ook heel erg fijn vind is het krantje van de residentie dat jullie elke keer persoonlijk komen afgeven. Zo ben ik steeds op de hoogte van het reilen en zeilen in en rondom onze residentie.
Wat is het liedje dat je altijd zingt voor onze bewoners?
“En we gaan nog ni naar huis, nog lange ni, nog lange ni."