Godelieve blijft een bezige bij in De Bottelarij

Het was zijn zoon die hem in contact bracht met het nieuwe woonzorgcentrum Ten Berch in Berchem. Hij wees Jules op het gemak van een verblijf in een woonzorgcentrum. 

Hoe werd de keuze voor een WZC genomen?

Ondertussen is Jules zo’n twee maanden bewoner van Ten Berch. Al keek hij niet meteen uit naar zijn verhuis. “Ik dacht altijd: ze gaan me wegstoppen in een bejaardentehuis. Dan is het helemaal gedaan…”, aldus Jules. “Ik zag mezelf echt niet in een woonzorgcentrum. Het was pas toen ik hier langskwam en toen de zorgassistente die ons begeleide vermeldde dat ik ook een proefperiode kon doorlopen, dat ik de stap durfde zetten.”

Hoe gaat zo’n proefperiode in z’n werk?

“Er werd me voorgesteld dat ik een drietal weken op bezoek zou komen en zo aan den lijve zou ondervinden hoe het is om te wonen in een WZC. Ik moet zeggen: ik ben enorm blij dat ik dat gedaan heb! Alles waar ik bang voor bleek te zijn is gewoon pertinent onwaar. De eerste week was nog wat zoeken, maar de mensen zijn hier zo vriendelijk en behulpzaam! En dan heb ik het niet alleen over het zorgpersoneel. Ook de andere bewoners komen eigenlijk goed met elkaar overeen. We zijn eigenlijk een hoop vrienden bij elkaar.”

Sociaal contact en vrijheid

“Het leukste aan hier verblijven, is eigenlijk dat niets moet en vrijwel alles kan. Ik wordt overal bij geholpen als ik dat wil. Administratie, huishouden, medische verzorging, activiteiten, uitstappen, mijn verhuis… Ik kan eigenlijk gewoon doen wat ik graag doen en de mensen hier doen de rest.”

“Zo kan ik nog steeds een koffie gaan drinken op terras in de buurt, met mijn krant. En weet je: Brouwerij Deconinck is hier vlak om de hoek! Je zit hier eigenlijk vlakbij het centrum en toch is het ongelooflijk rustig in onze tuin. Heerlijk!”